Podczas gdy wcześniejsze badania wskazywały, że takie kategorie społeczne, jak płeć, dochód czy wykształcenie nie wyjaśniają w pełni zachowań altruistycznych, ostatnie prace dowodzą, że różnice w strukturze mózgu mogą być powiązane z różnicami w cechach osobowościowych i zdolnościach. Teraz, po raz pierwszy w historii, zespół naukowców z Uniwersytetu w Zurychu pod kierownictwem Ernsta Fehra, dyrektora Wydziału Ekonomii, dowiódł, że istnieje zależność między anatomią mózgu a zachowaniem altruistycznym.
W ramach badania naukowcy poprosili ochotników o podzielenie się pieniędzmi z anonimowymi osobami. Uczestnicy zawsze mieli możliwość przeznaczenia części pieniędzy na rzecz drugiej osoby. Poświęcenie to uznano za altruistyczne, gdyż stanowiło innej osobie kosztem własnych interesów. Naukowcy zaobserwowali w tym względzie znaczące różnice: niektórzy uczestnicy niemal nigdy nie byli skłonni odstąpić pieniędzy na rzecz drugiej osoby, podczas gdy inni zachowywali się bardzo altruistycznie.
Wcześniejsze badania wskazywały, że miejsce, w którym stykają się płaty skroniowy i ciemieniowy, ma związek ze zdolnością do rozumienia myśli i innych osób, uważaną za ściśle powiązaną z altruizmem.
Dlatego też naukowcy przyjęli hipotezę, że różnice w tej części mogą być związane z różnicami w zakresie zachowań altruistycznych. Zdaniem Yosuke Morishimy, doktora na Wydziale Ekonomii Uniwersytetu w Zurychu, hipoteza ta była słuszna: "Osoby zachowujące się w sposób bardziej altruistyczny miały relatywnie więcej istoty szarej na połączeniu płatu ciemieniowego i skroniowego".
Naukowcy odkryli także, że badane osoby wykazywały wyraźne różnice pod względem aktywności mózgu, gdy podejmowały decyzję o podziale pieniędzy. U osób bardziej samolubnych ten obszar mózgu staje się aktywny, gdy koszt zachowania altruistycznego jest bardzo niski. U osób altruistycznych z kolei jest on aktywny, dopiero gdy koszt staje się bardzo wysoki. Aktywność tego obszaru jest szczególnie wysoka, gdy chęć zachowania altruistycznego sięga kresu. Jak podejrzewają badacze, aktywność ta ma związek z wysiłkiem, jaki człowiek wkłada, starając się pokonać własny egoizm.
Dr Fehr wyjaśnia: "Są to niezwykle interesujące rezultaty. Nie należy jednak pochopnie zakładać, że zachowania altruistyczne są determinowane wyłącznie czynnikami biologicznymi".
Wydaje się, że wpływ na objętość istoty szarej mogą mieć także procesy społeczne. Zdaniem dra Fehra odkrycia te rodzą pytanie, czy możliwe jest stymulowanie rozwoju konkretnych obszarów mózgu odpowiedzialnych za zachowanie altruistyczne poprzez trening lub normy społeczne.
Więcej informacji:
Uniwersytet w Zurychu:
Neuron:
Zastrzeżenia odpowiedzialności
Podziel się:
Nie tylko "long Covid". "Długa grypa" także niesie ryzyko poważnych powikłań
Prosty test muzyczny pozwala wcześnie wykryć zaburzenia poznawcze
Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany:
zaloguj się /
zarejestruj się
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.