19-02-2009
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Komitet Prognoz „Polska 2000 Plus" działający przy Prezydium PAN wystosował memoriał do władz Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie programu działań na rzecz poprawy sytuacji ludzi w starszym wieku.
Z prognoz demograficznych wynika, że w Polsce do roku 2030 liczba osób w wieku emerytalnym wzrośnie aż o 62% w stosunku do roku 2005. Podobna sytuacja będzie miała miejsce także w innych krajach europejskich, ale zdaniem autorów memoriału w Polsce liczba osób pobierających renty i emerytury jest znacznie wyższa od liczby osób będących rzeczywiście w wieku emerytalnym, np. w 2005 r. renty i emerytury pobierało 9,9 mln osób czyli o 68% więcej, niż wynosiła liczba osób w wieku emerytalnym (5,9 mln).
Jeśli ta sytuacja się nie zmieni, to w roku 2030 co trzeci Polak będzie emerytem lub rencistą. Aby zapobiec w przyszłości trudnościom związanym z finansowaniem świadczeń Komitet Prognoz podkreślił konieczność określenia konsekwentnej polityki państwa regulującej prawa osób w podeszłym wieku oraz włączenia do koniecznych działań samorządów terytorialnych wszystkich szczebli.
Zdaniem autorów memoriału kluczową rolę odegrają trzy kierunki działań: jak najpilniejsze zakończenie prac nad reformą emerytalną oraz dokonywanie dalszych korekt, które będą usprawniały funkcjonowanie systemu, uruchomienie działań pozwalających na szersze wykorzystanie III filaru reformy emerytalnej, aby nie została zagrożona wysokość nowych świadczeń i tworzenie warunków do wydłużania okresu aktywności zawodowej ludzi starszych, co może zmniejszyć koszty utrzymania rosnącej liczby emerytów.
Komitet podkreślił także konieczność wprowadzenia zmian mogących poprawić warunki życia osób starszych. Chodzi tu między innymi o upowszechnienie okresowych badań profilaktycznych, zwiększenie kadry lekarzy o specjalnościach geriatrycznych, ułatwienie emerytom dostępu do służby zdrowia, rozbudowę sieci domów dziennego i stałego pobytu dla seniorów, upowszechnianie umiejętności obsługi komputerów wśród aktualnych emerytów przez współfinansowanie odpowiednich szkoleń o tym profilu, dalszy rozwój uniwersytetów III wieku, rozszerzenie w środkach masowego przekazu oferty publicznych programów dostosowanych do specyficznych potrzeb ludności w starszym wieku, określenie zawodów, w których należałoby wspierać zatrudnienie emerytów odpowiednich specjalności, stworzenie korzystnych warunków zamiany mieszkań większych na mniejsze, rozwijanie samopomocy sąsiedzkiej, zwiększenie podaży sprzętu ułatwiającego seniorom życie.
Dla rozwiązywania tych problemów Komitet uważa za konieczne powołanie państwowego zespołu do spraw seniorów, którego pierwszym zadaniem powinno być opracowanie projektu programu polityki państwa w stosunku do tej generacji.