Monofobia - gdy (patologicznie) boisz się samotności

Objawy

Choroba jest ma kilka określeń: monofobia, autofobia, izolofobia, eremofobia. Strach przed samotnością może sprawić, że człowiek czuje się bardzo niepewnie, dręczy go niepokój i objawy depresji. O wspomnianej fobii mówi się, że kiedy dana osoba potrzebuje towrzystwa innych przez cały czas i doświadcza dużego dyskomfortu w sytuacji, gdy w pobliżu nie ma nikogo innego.

Monofobię diagnozuje się, gdy strach przed czyni określone aktywności bardzo trudnymi lub niemożliwymi do wykonywania. Chory szuka zatłoczonych miejsc, by poczuć się bezpiecznie i zwiększyć pewność, że w sytuacji zagrożenia uzyska szybką pomoc. Osoba z monofobią może doświadczać ataków paniki, a także może mieć objawy obsesji i , jeśli musi przebywać gdzieś w samotności. Główne symptomy obejmują: duszności, przyspieszony oddech, nieregularne bicie serca, pocenie się, nudności, etc.

Przyczyny

Autofobia może być spowodowana różnymi czynnikami. Wśród nich najczęściej wymienia się doświadczenie porzucenia w pewnym momencie życia i kojarzenie samotności z byciem niekochanym i zaniedbanym. Pacjent zmagający się z monofobią może sądzić, że umrze lub nie podoła czemuś, albo też zrobi coś strasznego, gdy wpadnie w panikę i sądzi, że aby tego uniknąć, potrzebna jest stała obecność kogoś innego.

Problemy z pozostaniem gdzieś w pojedynkę mogą też po prostu wynikać, że tego, że dana osoba nie nauczyła się być sama. Jeśli przezwycięży , będzie bardziej niezależna, pewna siebie i samodzielna.

Leczenie

Terapia jest taka, jak w przypadku innych fobii - tzn. obejmuje wypracowanie „programu naprawczego". Najpowszechniejsza jest terapia poznawczo-behawioralnej i systematyczne odczulanie. Ze statystyk wynika, że około 75 proc. osób z fobiami dzięki takiemu leczeniu przezwycięża lęki. Techniki i łagodzenia stresu często stanowią dodatkowy element metod terapeutycznych. W określonych przypadkach stosuje się też farmakoterapię, która osłabia objawy choroby.