Narcyzm słabnie z wiekiem

- Takie ustalenia mają ważne implikacje, biorąc pod uwagę, że wysoki poziom narcyzmu wpływa na życie ludzi na wiele sposobów - zarówno na życie samych narcystycznych jednostek, jak i, być może nawet bardziej, na życie ich rodzin i przyjaciół - mówi dr Ulrich Orth z Uniwersytetu w Bernie.

Przeanalizowano dane z 51 badań, które mierzyły, jak poziom narcyzmu uczestników zmieniał się w czasie. Badania objęły ponad 37 tysięcy osób (52 proc. kobiet i 48 proc. mężczyzn) w wieku 8 - 77 lat. W ramach części testów uczestników monitorowano przez kilka dekad.

Oceniano trzy różne typy narcyzmu: agentyczny, antagonistyczny i neurotyczny. Narcyzm agentyczny obejmuje uczucia megalomanii lub wyższości i silną potrzebę bycia podziwianym; narcyzm antagonistyczny obejmuje arogancję, poczucie wyższości, bezduszność i niską ; a narcyzm neurotyczny obejmuje dysregulację emocjonalną i nadwrażliwość.

Ogólnie rzecz biorąc, naukowcy odkryli, że wszystkie trzy typy słabły od dzieciństwa do starości, przy niewielkim zmniejszeniu narcyzmu agentycznego i umiarkowanym zmniejszeniu narcyzmu antagonistycznego i neurotycznego.

Ustalono jednak również, że narcyzm ludzi w porównaniu z narcyzmem ich rówieśników nie zmieniał się znacząco w czasie. Innymi słowy, osoby, które były bardziej narcystyczne niż przeciętnie jako dzieci, pozostały bardziej narcystyczne niż przeciętnie jako dorośli. - Pozostawało to prawdą nawet przez bardzo długie okresy czasu, co sugeruje, że narcyzm jest stabilną cechą - mówi dr Orth.

Większość danych analizowanych w badaniu pochodziła ze Stanów Zjednoczonych i Europy Zachodniej, więc przyszłe analizy powinny dotyczyć większej ilości krajów i kultur, uważa dr Orth.

- Jedna z teorii sugeruje, że role społeczne, które przyjmujemy w wieku dorosłym, na przykład jako partner, rodzic, pracownik itd., prowadzą do rozwoju bardziej dojrzałych cech osobowości, w tym niższych poziomów narcyzmu - wyjaśnia dr Orth.