Strach ma wielkie oczy? Niezwykłe fakty o lęku, których nie znaliście

Siła zarażania

Ludzie są w stanie wyczuć określone związki chemiczne, które wydzielają się, gdy inni się boją. To dlatego możemy ulegać wpływowi przestraszonej osoby sami odczuwając strach, a panika w tłumie łatwo się rozprzestrzenia. W badaniach wykazano, że kobiety potrafiły po zapachu koszulek ropoznać czy dany mężczyzna był wystraszony (w testach oglądał horror), czy też nie (pokazywano mu neutralne emocjonalnie zdjęcia).

Drętwienie ofiary

Ten mechanizm jest doskonale znany w świecie zwierząt. Wygląd i zachowanie drapieżników sprawia, że ofiara zamiast uciekać, nieruchomieje, a dzięki temu łatwiej ją złapać.

Unikanie strachu wzmacnia go

Jak wynika z badań psychologicznych, strategie unikania sprawiają, że się on zwiększa. Takie zachowanie może może prowadzić do „spirali strachu" i kulminacji w postaci .

To, czego się boimy, zależy od naszego wieku

We wczesnym dzieciństwie w każdej kulturze powszechny jest strach przed obcymi i oddzieleniem od najbliższych. Nieco później dzieci zwykle boją się konkretnych obiektów, np. zwierząt, w tym owadów. W okresie dojrzewania lęk dotyczy głównie doświadczeń społecznych, takich jak ewentualność upokorzenia wśród rówieśników. Dorośli często mają bardziej abstrakcyjne obawy - np. lękają się niepowodzeń.

Dziedziczność

Lęk może być dziedziczony. Jak wynika z badań, kiedy myszy laboratoryjne nauczono kojarzyć zapach wiśni z porażeniem prądem elektrycznym, ich potomkowie (do dwóch pokoleń) także bali się woni wiśni, choć nigdy nie doświadczyli wstrząsów przy jednoczesnej obecności zapachu wiśniowego.

Jaki jest najstarszy lęk

Jeden z najstarszych to ten związany z pająkami, wężami czy wysokością. Geny naszych bardzo odległych przodków zostały „zaprogramowane" tak, aby unikali oni tego, co łatwo może pozbawić ich zdrowia i życia. Ewolcja „nauczyła" ich unikać zwierząt, które na pierwszy „rzut oka" mogą nie wydawać się groźne, a jednak stanowią wielkie niebezpieczeństwo. Podobnie z wysokością - wspinanie się na drzewo czy stromy szczyt może się dla nas bardzo źle skończyć.

Aichmofobia - jedna z najpowszechniejszych fobii

Aichmofobia, inaczej trypanofobia, to strach przed igłami - około 20 procent światowej populacji ma jakiś stopień lęku związanego z zastrzykami i igłami.

Niezawodny sposób na strach - miłość

Zwana „hormonem miłosci" jest produkowana przez podwzgórze (łac. hypothalamus) i ma „moc" osłabiania strachu. Jest wydzielana podczas porodu czy karmienia, a także podczas seksu i odpowiada za wzmacnianie więzi pomiędzy matką i dzieckiem czy pomiędzy kochankami. Oksytocyna zmniejsza związany z porodem i zwiększa odwagę, by matki lepiej chroniły dzieci w razie niebezpieczeństwa.

Ciągły dostęp do wiadomości kształtuje nasz strach

W zinformatyzowanym świecie mamy 24-godzinny dostęp do informacji, a te najbardziej tragiczne dominują w mediach. To z kolei poważnie wypacza naszą perspektywę - nasilniej wpływające na nasze emocje zdarzenia powinny być rzadkie, tymczasem wobec ciągłych zatrważających wiadomości zagrożenia wydają się znacznie większe niż realnie są (przynajmniej w odniesieniu do nas). Efekt jest taki, że najbardziej boimy się rzeczy, które są z niewielkim pradopodobieństwem nam zagrażają.