Kuchnia rosyjska: prosta i sycąca

Za górami, za lasami

Początki kuchni rosyjskiej datuje się na IX wiek, czyli moment narodzin Rusi – pierwszego państwa Słowian wschodnich. To właśnie wtedy wykształciły się pierwsze receptury zaliczane do kuchni chłopskiej i narodowej, które bazują na prostych, niemniej wyjątkowo wszechstronnych składnikach, pozwalających tworzyć potrawy sycące i aromatyczne. Typowe dla średniej i wyższej klasy bardziej wysublimowane smaki i delikatesowe produkty, jak kawior, miód oraz czerwone mięso, zaczęły pojawiać się w menu dopiero w XVII wieku. W kuchni rosyjskiej ważną rolę odgrywają także dania postne, których obecność w menu determinują wytyczne kościoła prawosławnego. Dlatego też na rosyjskim stole często pojawiają ryby, a także leśne zbiory – owoce oraz grzyby. Nieodłącznym elementem menu są znane i z polskiej kuchni . Spoglądając na kuchnię rosyjską ciężko oprzeć się wrażeniu, że powstała ona na kanwie tych samych receptur, co najbardziej znane dania polskie. Świadczy o tym przede wszystkim zamiłowanie Rosjan do gęstych , sałatek z gotowanych warzyw, , placków, kaszy, galarety mięsnej, śledzi a nawet tak prostych deserów jak kisiel z owocami.

Mącznie znaczy pysznie

Bardzo ważną rolę w kuchni rosyjskiej pełnią dania mączne. Do najpopularniejszych należą m.in. pielmieni, czyli małe pierożki z mięsnym nadzieniem, które do złudzenia przypominają polskie uszka. Ponadto nie można pominąć wareników, czyli gotowanych pierogów. Co ciekawe, znane w Polsce pierogi ruskie zawdzięczają swoją nazwę nie Rosji, a geograficznej krainie Rusi Czerwonej, która obejmuje południowo-wschodnią część Polski oraz północno-zachodnią Ukrainę. Po drugiej stronie granicy pierogi z ziemniaczano-serowym farszem nazywane są dla odmiany… polskimi. Bardzo popularne w Rosji i wschodniej Europie są bliny, obecne również w polskiej kuchni regionalnej – w szczególności na Podlasiu. Istnieją dwie receptury pozwalające przyrządzić placuszki o nieco innej nucie smakowej. Pierwsza z nich, typowo rosyjska, bazuje na . Druga z kolei, obecna w kuchni rodzimej – na ziemniakach i mące ziemniaczanej.

Rosyjskie specjały, polskie smaki

Jakie smaki są jeszcze obecne w menu zza Uralu? Wśród zup prym wiedzie rybna ucha oraz szczi, czyli bardzo kwaśny kapuśniak. Oryginalności nie można natomiast odmówić okroszce – serwowanej na zimno zupie z żółtek, musztardy, ogórków, szynki i śmietany z dodatkiem kwasu chlebowego. Kompozycja odważna, nawet dla osób zaznajomionych z wschodnioeuropejskimi smakami. Rosyjskie sałatki nie budzą zdumienia w Polakach, gdzie drobno pokrojone gotowane warzywa z gęstym dressingiem są obecne na każdym przyjęciu. Na Zachodzie takie specjały jak majonezowy Olivier, buraczany winegret oraz śledzie pod pierzynką mogą zadziwić i nie stanowią bynajmniej synonimu lekkiego lunchu. Uwielbiana w Polsce mięsna galareta za wschodnią granicą znana jest pod nazwą chołodeć i podawana jest nie tylko z octem, ale i tartym chrzanem.

Przeglądając rosyjski jadłospis szybko można zorientować się, że niecodzienne na pierwszy rzut oka nazwy zapisanych cyrylicą specjałów dotyczą w istocie potraw znanych i lubianych także w Polsce.