19-08-2006
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Alkohol jest definiowany jako chroniczna choroba, której rozwój i wystąpienie jest uwarunkowane czynnikami genetycznymi, psychosocjalnymi i środowiskowymi. Jest to choroba postępująca i fatalna w skutkach mogąca w ekstremalnych przypadkach zakończyć się śmiercią. Często jest charakteryzowana jako upośledzenie kontroli nad spożywaniem alkoholu, picie mimo fatalnych konsekwencji, zaburzeniach racjonalnego myślenia i w szczególności zaprzeczania, że alkohol zaczyna stanowić problem.
Alkoholizm jest często nierozpoznanym problemem wieku dojrzałego. Wiele czynników składa się na to, że dolegliwość ta nie jest diagnozowana. Lekarze mniej podejrzewają o alkoholizm ludzi starszych niż młodszych pacjentów. Dzieje się tak, dlatego, że chorzy oraz członkowie ich rodzin ukrywają problem a wiele symptomów alkoholizmu jest interpretowane jako choroby ‘wieku starczego’.
Zidentyfikowanie choroby jest bardzo ważne ze względu na wiele medycznych konsekwencji. Badania wykonane przez amerykańskich naukowców pokazują, że 3-9 procent osób w wieku powyżej 65 lat to ludzie pijący dużo, ponad 2 drinki dziennie. 20-50 procent hospitalizowanych to osoby nadużywające alkoholu. 10-50 procent pacjentów na ostrych dyżurach stanowią seniorzy w wieku powyżej 60 lat. Trzeba dodać, że ich wizyta ma związek ze spożyciem alkoholu.
Według uczonych mężczyźni w wieku senioralnym mają 5 razy większą szansę zostać alkoholikami niż kobiety. Chorowitość i śmiertelność jest zwiększona u seniorów alkoholików.
Alkoholizm jako poważnym sprawcą kłopotów ze zdrowiem w podeszłym wieku. Przyczynia się min. do demencji, gruźlicy, chorób serca i marskości wątroby. Amerykańscy seniorzy alkoholicy rzadko identyfikują problem i jest mało prawdopodobne, że dokładnie podadzą ilość spożywanego alkoholu.