28-05-2014
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Weightism to forma dyskryminacji skierowana wobec osób chorych na nadwagę i otyłość, bez względu na ich wiek, płeć, rasę, pochodzenie, poziom wykształcenia, zawód, pozycję społeczną, wyznawaną religię i kulturę, z której się wywodzą.
Formy dyskryminacji osób chorych na nadwagę i otyłość:- patrzenie wzrokiem pełnym odrazy i obrzydzenia;
- werbalne – używanie przezwisk, obelg, nazw ośmieszających i upokarzających;
- fizyczne – zastraszanie, szturchanie, potrącanie, bicie, inne zachowania agresywne;
- sytuacyjne – doprowadzanie do sytuacji upokarzających i szykanujących;
- prawne – pomijanie tej grupy chorych w ustawodawstwie;
- technologiczne, architektoniczne i społeczne.
Najczęstsze przejawy weightismu w Polsce:- Nękanie psychiczne przez bliskich, znajomych i osoby obce – wypominanie choroby;
- ;
- Publiczne ośmieszanie – także w mediach, filmie, teatrze, kabarecie, reklamie;
- W placówkach służby zdrowia:odmowa zbadania chorego na nadwagę i otyłość przez lekarza;
- odmowa podjęcia leczenia innych schorzeń poza otyłością „dopóki pacjent nie schudnie” w sytuacji, gdy nadwaga i otyłość nie wiążą się z danym schorzeniem;
- odmowa wykonania zabiegu ze względu na nadwagę i otyłość, choć nie zagraża on zdrowiu i życiu pacjenta;
- brak odpowiedniego sprzętu do diagnostyki, leczenia, opieki i rehabilitacji pacjentów chorych na nadwagę i otyłość – np. wag z odpowiednio wysokim zakresem pomiaru, ciśnieniomierzy z szerokimi mankietami, wzmocnionych stołów operacyjnych i łóżek;
- odmowa wykonania podstawowych i specjalistycznych badań diagnostycznych ze względu na brak odpowiedniego sprzętu;
- poniżające traktowanie przez lekarzy i personel medyczny;
- porównywanie sytuacji chorego na nadwagę i otyłość do sytuacji więźnia obozu koncentracyjnego – „w Oświęcimiu grubasów nie było” – użycie takiego lub podobnego stwierdzenia, to jawne nakłanianie do ludobójstwa, do masowej eksterminacji osób chorych na nadwagę i otyłość.
5. Na rynku pracy:
- odmowa przyjęcia do pracy pracownika ze względu na jego ;
- pomijanie przy rozdzielaniu bardziej odpowiedzialnych zadań, awansów i kierowaniu na szkolenia;
- uzależnianie przydzielenia bardziej odpowiedzialnych zadań, awansu lub skierowania na szkolenia od tego czy pracownik schudnie i w jakim czasie;
- obarczanie pracownika chorego na nadwagę i zadaniami, które nie należą do jego obowiązków, a których, ze względu na swoją chorobę nie może wykonać dostatecznie dobrze i sprawnie;
- separowanie osób chorych na nadwagę i otyłość od klientów, kontrahentów etc. – jako osób „mniej reprezentacyjnych”, „wpływających źle na wizerunek firmy”;
- odmowa dostosowania stanowiska pracy do potrzeb pracownika chorego na nadwagę i otyłość;
- krytykowanie odżywiania i stylu życia pracownika chorego na nadwagę i otyłość.
6. W przestrzeni publicznej:
- brak odpowiednich krzeseł i siedzisk w: urzędach, kinach, środkach komunikacji itp.;
- brak odpowiednio szerokich łóżek w wagonach sypialnych;
- tworzenie specjalnego sektora w sklepie z odzieżą w rozmiarze powyżej 44;
- żądanie zapłaty za dodatkowe miejsce w samolotach.
Przeczytaj także
Otyłość - diagnoza, objawy, leczenie, profilaktyka
Otyłość to nadmierne zmagazynowanie tkanki tłuszczowej, do którego prowadzi nadmierna podaż energii dostarczanej w pożywieniu w stosunku do zapotrzebowania organizmu. Z otyłością powiązane są różnorakie dolegliwości: cukrzyca, nadciśnienie, choroby serca, zwyrodnienia stawów. czytaj dalej »
Skomentuj artykuł:
Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany:
zaloguj się /
zarejestruj się
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.