01-10-2010
zmień rozmiar tekstu
A+ A-
Uwaga! Każda osoba dojrzała ma obowiązek dziś świętować. Pierwszego października obchodzimy Międzynarodowy Dzień Osób Starszych (International Day of Older Persons). Od dziesięciu lat z inicjatywy Zgromadzenia Ogólnego ONZ celebrujemy to święto, które ma przypominać, że jesień życia może być pięknym, aktywnym, satysfakcjonującym okresem w życiu człowieka.
Rewolucja demograficzna trwa na całym świecie. Dziś żyje około 600 milionów osób w wieku powyżej 60 lat; podana liczba wzrośnie jednak dwukrotnie do 2025 r. i wyniesie prawie dwa miliardy do 2050 roku - większość seniorów zamieszkuje kraje rozwijające się.
Międzynarodowy Dzień Osób Starszych został ustanowiony po to, by zwrócić uwagę świata na kwestie związane ze starzeniem się społeczeństw i zachęcać do postrzegania wieku seniorskiego jako czasu nowych możliwości.
Nie wypracowano jednego sposobu uczczenia Dnia Osób Starszych. Jednak z okazji święta organizacje skupione na problemach ludzi starszych organizują seminaria, wykłady, spotkania z młodzieżą, akcje przypominające o sprawach, z którymi na codzień muszą zmagać się ludzie w starszym wieku.
A że jest o czym przypominać - nie ma wątpliwości. Już dziś w wielu krajach obserwujemy niedofinansowany i kiepsko funkcjonujący system opieki nad ludźmi starszymi, problemy służby zdrowia, komplikacje związane z wypłacaniem i wysokością świadczeń emerytalnych, etc. Niemało jest też do zrobienia w sferze mentalnej. Ludzie starsi nierzadko są spychani na margines społeczeństwa i postrzegani jako ciężar ekonomiczny dla osób w wieku produkcyjnym Niedoceniani we własnych rodzinach i społecznościach czują się odizolowani, samotni i niepotrzebni.
Tymczasem należy pamiętać, że w naszym szybko starzejącym się świecie seniorzy będą odgrywać kluczową rolę poprzez wolontariat, przekazywane doświadczenie i wiedzę, pomoc finansową dla swych rodzin i wydłużoną aktywność zawodową. W interesie wszystkich grup wiekowych leży więc zdrowie i szczęście ludzi starszych.
Wkład osób starszych w to, jak funkcjonuje dane społeczeństwo, jest trudny do przecenienia. Tu warto przypomnieć być może hiperboliczny, ale bardzo adekwatny fakt, że w Afryce sytuacja wielu rodzin w znacznej mierze zależy od seniorów. Kiedy z powodu AIDS osieracane są dzieci (w krajach afrykańskich to 14 milionów osób w wieku poniżej 15-go roku życia), to właśnie dziadkowie przejmują obowiązki rodziców i stają się żywicielami rodzin.
Rozwój medycyny i popularyzowanie zdrowego stylu życia mają bezpośrednie przełożenie na wydłużenie statystycznej długości życia. Szacuje się że za dziesięć lat w skali światowej wyniesie 73 lata. Mając świadomość konieczności zmian na wielu polach WHO (Światowa Organizacja Zdrowia) wydała Policy Framework on Active Ageing (struktura polityki odnośnie aktywnego starzenia się), tj. dokument obejmujący założenia dotyczące międzynarodowej polityki uwzględniającej potrzeby starzejących się społeczeństw. Wśród zawartych tu postulatów znalazły się: zapobieganie niepełnosprawności i chorobom przewlekłym, zapewnienie osobom starszym i schorowanym godnej opieki, umożliwienie ludziom w starszym wieku udziału w rozwoju ekonomicznym i kulturalnym.