Biało-czerwone światła na fasadzie Pałacu Prezydenckiego

Tablica na Pałacu Prezydenckim upamiętnia dzień 5 sierpnia 1915 r., gdy żołnierze Batalionu Warszawskiego Polskiej Organizacji Wojskowej, po wyparciu z Warszawy wojsk rosyjskich przez wojska niemieckie, po raz pierwszy zaciągnęli w tym miejscu wartę. Napis na tablicy głosi: „W tym miejscu stolicy w dniu 5 sierpnia 1915 roku po raz pierwszy od dnia 8września 1831 roku stanął jawnie na warcie żołnierz polski z Batalionu Warszawskiego Polskiej Organizacji Wojskowej”.

Po raz pierwszy tablica została odsłonięta 1 września 1935 r. , dokładnie cztery lata przed wybuchem II wojny światowej. Podczas uroczystości, której pierwszym elementem było nadanie imienia Tadeusza Żulińskiego części ulicy Żurawiej (skąd Batalion Warszawski wyruszył do Legionów), prezydent m.st. Warszawy Stefan Starzyński mówił m.in.: „W dniu dzisiejszym Warszawa czci swych pierwszych jawnych żołnierzy polskich”.

Tablica, która uległa zniszczeniu w czasie wojny, została obecnie zrekonstruowana z inicjatywy i ze środków Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.

Organizatorem i dowódcą wspomnianego na tablicy oddziału był doktor medycyny Tadeusz Żuliński, używający pseudonimu „Roman” i przybranego nazwiska Roman Barski. Urodzony w 1889 r. we Lwowie, absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, członek Związku Strzeleckiego (posiadacz tzw. parasola, odznaki przyznawanej po ukończeniu kursu oficerskiego), od sierpnia 1914 roku był adiutantem Józefa Piłsudskiego w Legionach Polskich, awansowanym kolejno do stopnia podporucznika i porucznika. Od października 1914 r. do sierpnia 1915 roku pełnił funkcję Komendanta Naczelnego Polskiej Organizacji Wojskowej w Warszawie oraz organizatora i dowódcy Batalionu Warszawskiego POW. Dowodzony przezeń batalion wyruszył z Warszawy 22 sierpnia 1915 r. do Legionów Polskich, w szeregach których Żuliński poległ 5 listopada 1915 r.