Europejczycy walczą z prześladowaniem na tle płci oraz wykorzystywaniem seksualnym

Projekt z udziałem samych zainteresowanych pt. "Ukryta przemoc to cichy gwałt", prowadzony przez Międzynarodowe Centrum Zdrowia Prokreacyjnego (ICRH) przy Uniwersytecie Gandawskim w Belgi, doprowadził do wniosku, że tego typu wykroczenia są najczęściej popełniane przez współlokatorów oraz obsługę centrów dla azylantów. Władze nie były powiadomione o ponad 90% przypadków tego rodzaju prześladowań.

Z kolei pracownicy centrów dla uchodźców mówią, że nie mają odpowiednich możliwości, środków i narzędzi do wykonywania trzech zasadniczych zadań w tym zakresie, czyli: identyfikowania ryzyka i oznak możliwej przemocy seksualnej i na tle płciowym (SGBV); opracowywania działań zapobiegawczych w sposób kompetentny, z udziałem samych zainteresowanych; oraz reagowania na przypadki SGBV.

Brakuje zarówno informacji, jak i uregulowań prawnych w zakresie przemocy seksualnej i na tle płciowym wobec azylantów, młodych uchodźców, a nawet dzieci, które przybywają bez rodziców. Jak twierdzą partnerzy projektu, brak jest również standardowych procedur operacyjnych oraz kodeksów postępowania dla osób pracujących w centrach dla uchodźców.

W toku wywiadów z 599 osobami (57,3% - mężczyźni, 42,7% - kobiety) mieszkającymi lub pracującymi w tego typu centrach poinformowano o 721 przypadkach przemocy. Z tej grupy badanych 43,4% nie wspomniało o żadnym przypadku przemocy w ciągu poprzedzających 12 miesięcy. Niemniej 56,6% ankietowanych zetknęło się z przypadkami przemocy w ciągu 12 miesięcy poprzedzających wywiad. Większość przypadków (89,1%) miała miejsce w 4 z 8 współpracujących krajów, mianowicie: na Malcie (158 przypadków, czyli 26,4%), w Belgii (146, czyli 24,4%), Irlandii (132, czyli 22%) i na Węgrzech (102, czyli 17%). W Grecji opisano 73 przypadków (12,2%), w Holandii 68 (11,4%), w Hiszpanii 28 (4,7%) i w Portugalii 14 (2,3%).

Europejskie konsorcjum skupiające 14 partnerów jest zdeterminowane, by walczyć z tym problemem i znaleźć jego rozwiązanie. Projekt SENPERFORTO, w którym udział biorą eksperci z Belgii, Hiszpanii, Grecji, Irlandii, Węgier, Malty i Holandii, zajmuje się problematyką zapobiegania przypadkom SGBV w europejskich centrach dla uchodźców za pomocą działań odśrodkowych, gromadząc zasoby kluczowych interesariuszy z państw członkowskich UE.

SENPERFORTO, co w języku Esperanto oznacza "koniec z przemocą, bez przemocy", zwraca uwagę na potrzebę określania konkretnej wiedzy, postaw, praktyk i potrzeb zarówno pracowników, jak i lokatorów europejskich instytucji dla uchodźców i azylantów w kontekście SGBV. Eksperci mówią, że uzyskiwane odpowiedzi pomogą wdrożyć "europejskie i zrównoważone pod względem płciowym ramy referencyjne zapobiegania SGBV, oparte na potrzebach, prawach i dowodach, z udziałem zainteresowanych" w centrach dla uchodźców i azylantów w Europie.

Celem tych ram referencyjnych jest poprawa zdrowia i dobrostanu tak mieszkańców, jak i pracowników tychże centrów. Z tą myślą celu zostaną ustalone działania prewencyjne, akcentujące prawa współudziału oraz prawa człowieka, a także zdrowe relacje, seksualność i równość oraz dialog interkulturowy.

Stworzenie kompleksowej polityki zapobiegania SGBV i reagowania na jej przypadki wymaga debaty i negocjacji - twierdzą eksperci. Ponadto ważne jest, aby polityka ta dostosowana była do konkretnego centrum. Każde z tych centrów może zaspokoić własne potrzeby, stosując praktyczne podejście oparte na propozycjach rozwiązania ramowego.

Choć ramy referencyjne tworzone są głównie z myślą o europejskich ośrodkach, inne instytucje także mogą dostosować tę politykę zapobiegania SGBV i reagowania na tego rodzaju przypadki, aby rozwiązywać swoje problemy.

Badania zostały częściowo dofinansowane z budżetu projektu SENPERFORTO, który wspierany jest z Funduszu Daphne Komisji Europejskiej. Celem funduszu jest zwalczanie wszelkich form przemocy wobec kobiet i młodzieży. Wspiera on także organizacje aktywnie działające w tym obszarze oraz promuje współpracę między nimi.

Więcej informacji:

Międzynarodowe Centrum Zdrowia Prokreacyjnego (ICRH):


Uniwersytet Gandawski:


Fundusz Daphne - proszę kliknąć: