Jak pokonać wstyd i odzyskać poczucie akceptacji

Wstyd jest częstą reakcją, gdy ktoś czuje, że jego zachowanie nie spełnia norm społecznych lub własnych standardów. Od bycia pod wpływem alkoholu w obecności rówieśników czy przełożonych po niezdanie ważnego testu (np. na prawo jazdy) - wstyd może być wewnętrznym sygnałem alarmowym, dzięki któremu wiemy, kiedy grozi nam ryzyko znalezienia się poza granicami społecznej.

Psychologowie z Uniwersytetu Alberty wskazują, że choć doświadczanie wstydu jest trudne, istnieje nadzieja na wyjście poza tę bolesną emocję.

Ludzie, którzy czują się osłabieni , mają tendencję do internalizowania tego odczucia i nadmiernej personalizacji sytuacji. Wydaje się też, że pogodzili się z faktem, że nie są w stanie zmienić swoich uczuć ani swojego losu. - Kiedy ludzie doświadczają wstydu, mogą mówić sobie: ‘To moja wina, jestem kiepski/a i nie mogę nic zrobić, żeby zmienić tę sytuację' - mówi psycholog Jessica Van Vliet. - Tak bardzo utożsamiają się ze wstydem, że dominuje on w całym ich oglądzie samych siebie. To z kolei prowadzi do przytłaczającego poczucia bezsilności - dodaje Van Vliet.

Jak zauważa psycholog, jednym z kluczowych elementów przezwyciężenia tych deprymujących uczuć jest zdystansowanie się od problemu i spojrzenie na sytuację w innym świetle. Kiedy ludzie zidentyfikują czynniki zewnętrzne, które przyczyniły się do ich działań lub sytuacji (na przykład takie jak lub presja) i odróżnią posiadanie kiepskiej osobowości od zrobienia czegoś złego, mogą zacząć wyrywać się z uścisku beznadziei.

- Kiedy ludzie przechodzą od poczucia braku kontroli do wiary, że może jest coś, co mogą zrobić ze swoją sytuacją, na przykład przeprosić lub zadośćuczynić za swoje działania, zwiększa się u nich poczucie nadziei na przyszłość - stwierdza.

Van Vliet odkryła, że jednym z kluczowych kroków do przezwyciężenia głębokiego poczucia wstydu jest nawiązanie kontaktu z rodziną i przyjaciółmi, czy też zwrócenie się do siły wyższej i duchowości. Chociaż jest to jeden z kilku aspektów pójścia do przodu, krok ten często może prowadzić do kolejnych.

- Poczucie przynależności i połączenia z innymi pomaga zwiększyć samoakceptację, a wraz z nią może rozwinąć się także większa akceptacja ze strony innych. Ludzie zaczynają zdawać sobie sprawę, że gafy czy niewłaściwe zachowanie nie dotyczą jedynie ich, pozostali także robią głupstwa, więc nie jesteśmy najgorszymi ludźmi na świecie - wyjaśnia Van Vliet.