Kilka kroków do lepszego samopoczucia

To była bardzo wymagająca praca, choć kolumna nosiła tytuł „Lifeclass", to miałam wrażenie, że to właśnie ja się uczę - od czytelników, napisała Lesley Garner. Po różnych, osobistych doświadczeniach, problemach, a nawet dramatach, oto, co postanowiła przekazać.

1. Niczego nie rób w pojedynkę

Jedną z wielu cennych lekcji, jakie odebrałam dzięki tej pracy jest ta, zgodnie z którą nic jest tak trudne, wyjątkowe, wymagające lub bolesne, że nikt inny na pewno tego nie przechodził. Nie jesteś jedynym nastolatkiem, który zastanawia się, czy jest gejem i dlaczego nie ma przyjaciół. Nie jesteś jedynym rodzicem, który gryzie się losem swoich dzieci na imigracji. Nie jesteś jedynym mężem, który usłyszał od żony, ze ona potrzebuje trochę więcej przestrzeni, ani jedyną żoną, której wydaje się, że charakter małżonka się zmienił. Nie jesteś wreszcie jedyną osobą, która siedziała w fotelu i zastanawiając się, czy nie jest za późno, aby znaleźć kogoś wyjątkowego.

Twoje problemy zostaną zmniejszone o połowę, jeśli otworzysz się na innych i podzielisz się swoimi smutkami. Od tego są przyjaciele, ale i profesjonalne organizacje specjalizujące się w niesieniu pomocy w różnorodnych, trudnych sytuacjach życiowych - od przechodzenia żałoby przez bezrobocie, po problemy w małżeństwie.

2. Skorzystaj z nowych możliwości

Jak znaleźć ludzi, którzy w podobnej sytuacji? Internet jest tu nieoceniony. Wiele dni spędziłam godzinami w wpisując w Google "pomoc dla osób starszych", "kryzys wieku średniego", "celibat" lub "brak niezależności" i nie mogłam wyjść z zdziwienia, jak wiele informacji dostępnych jest po naciśnięciu jednego guzika...

Dzięki Internetowi możesz też dotrzeć do „pokrewnych dusz", zarówno dzięki znalezieniu odpowiedniego forum, jak i informacji o spotkaniach określonych grup w twojej okolicy. Jeśli czujesz się samotny/a i nie wiesz, jak toczy się życie lokalnej społeczności, zerknij do gazety, sprawdź w Internecie, etc. Może cię mile zaskoczyć liczba inicjatyw, dokoła tworzą się grupy dyskusyjne, grupy wsparcia, etc.

3. Przeczytaj coś pomocnego.

Jakkolwiek teren tu grząski, spośród tak wielu dostępnych tytułów znajdziesz coś odpowiedniego dla siebie. Oto kilka propozycji: J-Y. Arrivé, „Jak przeżywać emocje", E. de Bono, „Umysł kreatywny: 62 ćwiczenia rozwijające intelekt", P. D. Kramer, „Czym jest depresja", Philip G. Zimbardo, John Boyd „Paradoks czasu".

4. Rozchmurz się

O rany, wiadomo, że to łatwiej to powiedzieć niż zrobić. Jeśli umiał(a)byś to osiągnąć, po co ci jakiekolwiek porady. Jednak nikt nie jest wyposażony w kompletny zestaw „emocjonalnych narzędzi" bez kilku ćwiczeń, które umożliwiają przerwać niepokój i znaleźć inną perspektywę. Nawet w procesie odczuwania smutku i cierpienia ludzie mogą uzyskać spokój umysłu stosując powszechnie dostępne sposoby, np. oglądając komedię w telewizji, idąc na spacer, patrząc na chmury, zajmując się ogrodnictwem czy obserwacją ptaków i słuchaniem ich śpiewu.

Bardzo mądra kobieta powiedziała mi kiedyś, żebym postarała się wyobrazić sobie przez chwilę, że mam siedem lat. Taka „terapia" sprawia, że świat choć na chwilę staje się bardziej zabawny i beztroski.

5. Zmień perspektywę

Zdałam sobie sprawę, że problemem wielu ludzi jest po prostu ciągłe rozważanie tego samej kwestii w ten sam sposób. W ten sposób tracą szerszy ogląd sprawy. jedyne, co staram się wówczas zrobić, to przedstawić sprawę z innej perspektywy.

Powtarzanie okazuje się być nie tylko matką studiów, ale i braku rozwoju... Jeśli bowiem nie widzisz żadnego rozwiązania sytuacji i wciąż utwierdzasz się w swoim przekonaniu, łatwo możesz wpaść w obsesję. Podczas gdy szaleństwo każe myśleć ciągle to samo, zdrowy rozsądek apeluje „spróbuj pójść w innym kierunku". Nie trzymaj się ciągle tych samych argumentów, pozwól innym wyrazić swoją opinię, może się okazać, że zmieni twoją postawę.