Lubimy pomagać innym

Cztery piąte badanych (80%) deklarowało, że w ciągu roku poprzedzającego badanie podejmowało indywidualnie nieodpłatne działania na rzecz innych. Najwięcej ankietowanych poświęciło swój wolny czas na pomoc członkom rodziny niepozostającym z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym (69%) oraz przyjaciołom, znajomym (67%). Prawie połowa (49%) podjęła aktywność na rzecz swoich sąsiadów, a więcej niż jedna trzecia (36%) pomogła nieznajomym.

Co piąty respondent (20%) przyznaje, że zdarzyło mu się w ciągu ostatnich dwunastu miesięcy pracować nieodpłatnie na rzecz społeczności, środowiska naturalnego lub miejscowości, w której mieszka. Praca tej grupy najczęściej była związana z przyrodą, środowiskiem naturalnym – jedna piąta (21%) porządkowała tereny zielone, zbierała śmieci lub odśnieżała swoją okolicę, co dwunasty (8%) dbał o środowisko sprzątając lasy, rzeki czy jeziora, a co szesnasty (6%) podejmował działania proekologiczne sortując śmieci lub prowadząc zbiórkę nieużywanych ubrań. Więcej niż jedna szósta pracujących społecznie (15%) wykonywała drobne roboty budowlane bądź remontowe, a co dziesiąty pomagał sąsiadom lub znajomym albo prowadził agitację na rzecz jakiegoś celu społecznego (po 10%). Nieco mniej osób z omawianej grupy pracowało w stowarzyszeniach, wspólnotach mieszkaniowych lub komitetach rodzicielskich (9%), udzielało się w parafii (8%), walczyło z powodzią i jej skutkami (7%) oraz pomagało w przedszkolu lub szkole (5%).

Indywidualnej aktywności na rzecz innych sprzyja lepsza ocena warunków materialnych swojego gospodarstwa domowego. We wszystkich obszarach działalności wyróżniają się in plus także osoby uzyskujące dochody per capita powyżej 1500 zł, legitymujące się wyższym wykształceniem, bezrobotne, a w mniejszym stopniu – mężczyźni. Zaangażowanie w działania indywidualne wiąże się również z religijnością (rozumianą jako udział w praktykach). Bierność w tym względzie jest natomiast częstsza wśród emerytów oraz osób mających co najmniej 65 lat.

Pomoc sąsiedzka oraz działalność na rzecz społeczności, środowiska naturalnego bądź swojej miejscowości jest powszechniejsza wśród rolników (odpowiednio: 66% i 29%). Mieszkańcy największych miast częściej niż osoby żyjące w mniejszych miejscowościach pomagają rodzinie (78%), przyjaciołom i kolegom (77%) oraz nieznajomym (47%). Z kolei respondenci najmłodsi (w wieku 18 – 24 lata) oraz uczniowie i studenci rzadziej deklarują pomoc na rzecz członków rodziny (odpowiednio: 61% i 59%) czy sąsiadów (odpowiednio: 34% i 32%), a częściej na rzecz znajomych i przyjaciół (odpowiednio: 77% i 82%).