Te czynniki wskazują na zwiększone ryzyko samobójstwa

Prawdą jest, że od dawna poczucie beznadziei i zachowania samobójcze były uważane za część starzenia się i zrozumiałe w kontekście sędziwego wieku oraz niepełnosprawności. Przykładowo, starożytni Grecy tolerowali takie postawy, a nawet umożliwiali , jeśli określone osoby przekonująco apelowały o skrócenie swojego życia i wykazały, że nie będą pełnić żadnej pożytecznej roli w społeczeństwie. Takie praktyki były oparte na założeniu, że gdy dana osoba osiągnęła pewien wiek, nie ma już żadnych istotnych celów w życiu i śmierć nie będzie dla niej czymś przykrym. Nota bene analogiczne argumenty wysuwa się dziś w niektórych krajach, gdzie zwolennicy chcą rozszerzyć prawo do niej na zdrowe osoby w starszym wieku. W podobnym tonie wypowiedział się też Zygmunt Freud, choć jego słowa odnoszą się do zmagań z chorobami (filozof mógł nawiązywać do własnych cierpień w związku z zachorowaniem na nieuleczalnego raka podniebienia: „Być może jest tak, że bogowie są miłosierni, kiedy wraz z wiekiem nasze życie staje się bardziej nieprzyjemne. W końcu śmierć wydaje się mniej nieznośna niż wielu ciężarów, które musimy nieść".

Nie ma zgody co do przekonań. Obiektywnie (i bez tak silnych emocji, jakie towarzyszą dyskusjom o „prawie" do samobójstwa) można rozważać jedynie czynniki sprzyjające decyzji o samobójstwie. Eksperci opracowali listę czynników zwiększających ryzyko odebrania sobie życia:

Wcześniejsze próby samobójcze

Między 20 a 50 procent ludzi, którzy się uśmiercają, próbowało wcześniej popełnić . Ci, którzy podjęli poważne próby samobójcze, cechują się znacznie wyższym ryzykiem targnięcia się na swoje życie.

Depresja

Wielu pacjentów zmagających się z depresją nie podejmuje prób samobójczych, jednakże najbardziej poważne formy choroby mogą wiązać się z decyzją o odebraniu sobie życia. Permanentny smutek, wycofanie się z życia towarzyskiego i wszelkich innych podejmowanych dotychczas aktywności stanowi sygnał alarmujący. Psychologowie mówią, że szczególnie wysokie prawdopodobieństwo samobójstwa cechuje osoby wykazujące przez ostatnie dwa tygodnie co najmniej pięć spośród tych symptomów:

• depresyjny nastrój i zmiana cyklu snu
• zmiany w poziomie apetytu i wagi
• mówienie oraz poruszanie się z niezwykłą szybkością lub bardzo wolno
• utrata zainteresowania i czerpania przyjemności z zajęć, które dotychczas były postrzegane jako ciekawe
• zmniejszenie popędu seksualnego
• ciągłe zmęczenie i utrata energii
• poczucie bezwartościowości, poczucia winy, wyrzuty sumienia
• osłabiona zdolność myślenia lub koncentracji, spowolnienie myślenia lub niezdecydowanie
• myśli samobójcze, myśli o śmierci

Dodatkowymi czynnikami, które wskazują na zwiększone ryzyko samobójstwa u osób z , są:

• bardzo silny niepokój, pobudzenie, gniewne zachowania
• nadużywanie leków i
• zmaganie się z chorobą fizyczną lub psychiczną
• poczucie beznadziei i rozpaczy

Rozmowy o śmierci

Ci, którzy chcą odebrać sobie życie, nierzadko mówią o śmierci i samobójstwie. Wypowiadają też zdania mające podkreślić ich „nieprzydatność", trudności z zaakceptowaniem rzeczywistości, silne zniechęcenie. Często sądzą, że ich bliskim będzie bez nich lepiej.

Planowanie samobójstwa

Osoby noszące się z zamiarem targnięcia się na swoje życie często chcą uporządkować swoje sprawy - spłacić długi, pożegnać się z przyjaciółmi, zostawić testament, etc.