Stereotypy są groźne. Prowadzą do niesprawiedliwego traktowania, stronniczych ocen, uprzedzeń. Są niebezpieczne, bo obniżają jakość życia. Seniorzy szczególnie powinni się przed nimi bronić, piszą redaktorzy kanadyjskiego telegraphjournal.com .
Czas na zmianyEgzystujemy w nowym świecie, tzn. takim, w którym dzięki rozwojowi medycyny średnia długość życia stale się wydłuża. Teraz ważne jest, aby nasz kulturowo i społecznie określony mentalny obraz osób starszych został zaktualizowany. Trzeba uznania nowej rzeczywistości.
Postawy i zachowania, które mogą być adekwatne w przypadku, gdy seniorzy zwykle bez większych problemów dobrze funkcjonują do sześćdziesiątego piątego roku życia, są mało realne wobec faktu, że połowa dzieci urodzonych w tym roku dożyje swoich setnych urodzin. Postawy zarówno społeczeństw, jak i seniorów wymagają gruntownych zmian.
Zagrożenie ageizmemPo pierwsze, nowy senior musi pokonać społecznie zdeterminowane założenie, że istnieje właściwy sposób zachowania dla osób starszych. Według rozpowszechnionego wzorca ma być uprzejmy i na emeryturze, traktowany/a z szacunkiem, ale pełniący/a drugorzędną rolę w społeczeństwie. Jednym ze skutków przyjęcia takiej podrzędnej funkcji, może być sankcjonowanie ageizmu.
Jak powiedział na konferencji dotyczącej ageizmu doktor Larry Wisniewski, socjolog z University of New Brunswick, można wskazać rzeczy wspólne dla nastolatków i seniorów, są nimi: nadużywanie różnych substancji (w przypadku seniorów chodzi o zwykle o leki, w przypadku młodzieży również inne używki), ograniczone środki pieniężne, konflikty z członkami rodziny, niewiele możliwości zatrudnienia i segregacja, co prowadzi do izolacji od społeczeństwa. Seniorzy, zdaniem niektórych, są słabi i potrzebują ochrony. Nie można oczekiwać od nich wigoru , a ich pomysły są dziwaczne i staromodne.
Z tego miejsca jest już mały krok do postponowania opinii osób starszych. Seniorzy, zarówno kobiety i mężczyźni, mogą doświadczyć tego, że ich głos zostanie nieusłyszany i znaleźć się w sytuacji, która do nie tak dawna przecież dotyczyła kobiet w każdym wieku. Tak jak kobiety przełamywały stereotypy, tak seniorzy muszą również na nowo wyznaczyć sobie miejsce w społeczeństwie.
Brak szacunku dla osób starszych może obejmować przypadki poważnych nadużyć wobec osób starszych, ale również i trywialne, choć irytujące, używanie w stosunku do nich przez urzędników czy opiekunów takich terminów, jak „mój drogi", „kochanie", etc. Jeśli stanowczo nie zaprotestujesz przeciw traktowaniu cię „z przymrużeniem oka", będziesz musiał/a pogodzić się ze swoją bezsilnością wobec wielu podobnych sytuacji.
Seniorzy a aktywność zawodowaZmiany demograficzne i wydłużenie długości życia sprawiają tymczasem, że ludzie pracują do coraz późniejszego wieku. Jak wynika z badań Institute of Ageing at Oxford University przeprowadzonych w 22 krajach wśród osób w wieku 40 - 79 lat, większość pracuje także po uzyskaniu praw do emerytury. 71% respondentów wskazało, że dalszą aktywność zawodową wybrali z własnej woli, nie z konieczności.
Jeśli zaś seniorzy nie chcą kontynuować pracy zarobkowej, mogą zostać wolontariuszami i brać podobny udział w życiu społecznym. Taka aktywność przeczy wrażeniu, że osoby starsze stanowią poważne obciążenie dla budżetów państwowych. Poza tym, zapomina się, że wielu emerytów wspomaga swoje rodziny zarówno finansowo, jak i sprawując opiekę nad wnukami.
Jak dłużej cieszyć się zdrowiemLiczne badania wykazały, że zarówno zdrowie fizyczne, jak i psychiczne u osób starszych poprawia się dzięki aktywności. Bez względu na poziom wydolności fizycznej, każdy powinien się starać, by aktywnie spędzić czas. Sędziwym i schorowanym pozostają spacery z balkonikiem, inni powinni wybrać się na basen i fitness. Naukowcy zapewniają, że aktywność fizyczna może opóźnić pojawienie się chorób Parkinsona i Alzheimera.
Równie ważne jest życie towarzyskie i aktywność w lokalnej społeczności. Samotność i poczucie niedostosowania mają negatywny wpływ na samopoczucie i mogą skutkować nasileniem różnych objawów chorobowych. Warto więc zadbać o grono przyjaciół i znajomych spędzając z nimi czas na zajęciach uniwersyteckich, nauce języków obcych odwiedzaniu galerii, chadzaniu do kina, etc.
Summa summarum, czas porzucić stereotypy, bo - po pierwsze - są niesprawiedliwe, po drugie zaś - po prostu nas na nie nie stać...
Choroba Alzheimera jest postępującym schorzeniem neurodegeneracyjnym ośrodkowego układu nerwowego, prowadzącym do stanów otępiennych, utraty pamięci, zdolności kognitywnych czy pogorszenia się oceny sytuacji. czytaj dalej »
Choroba Parkinsona należy do najpoważniejszych schorzeń ośrodkowego układu nerwowego. To również jedna z najczęściej występujących i najdawniej odkrytych chorób zwyrodnieniowych układu nerwowego - wspomina się o niej już w indyjskim traktacie Aryuweda. czytaj dalej »