Wykształcenie, rodzaj pracy i majątek ochronią przed zaburzeniami poznawczymi

Przez dekadę monitorowano zdrowie ponad 8 tysięcy ludzi w wieku powyżej 50 lat, aby ocenić w jaki sposób czynniki społeczno-ekonomiczne były powiązane ze zmianami w mechanizmach poznawczych.

Naukowcy monitorowali, jak u uczestników rozwijały się różne stany: zdrowy, łagodne upośledzenie funkcji poznawczych i demencja. Oceniali również możliwość odwrócenia procesu chorobowego, czyli poprawę ze stanu łagodnego zaburzenia funkcji poznawczych na zdrowy status.

Szacując czas obecności każdego stanu poznawczego i prawdopodobieństwo rozwoju zaburzeń neuropoznawczych, takich jak upośledzenie funkcji poznawczych i demencja, można było ustalić, w jaki sposób czynniki społeczno-ekonomiczne wpływają na rozwój zaburzenia u danej osoby, a także okresu jego trwania.

Jak odkryto, osoby pochodzące z bardziej uprzywilejowanych środowisk społeczno-ekonomicznych - szczególnie te z wykształceniem wyższym, na stanowiskach kierowniczych oraz należące do najbogatszej części badanej populacji - rzadziej doświadczały przejścia ze zdrowego stanu poznawczego do łagodnego upośledzenia funkcji poznawczych lub z łagodnego upośledzenia funkcji poznawczych do demencji w porównaniu z osobami z wykształceniem maksymalnie średnim, pracującymi w zawodach fizycznych oraz należącymi do grupy najbiedniejszej.

Przykładowo, posiadanie wykształcenia wyższego wiąże się z o 43 proc. niższym prawdopodobieństwem przejścia ze zdrowego stanu poznawczego do łagodnego zaburzenia poznawczego. Tymczasem przynależność do najbogatszej grupy wiąże się z o 26 proc. niższym prawdopodobieństwem przejścia z łagodnego upośledzenia poznawczego do demencji.

Co ciekawe, te uprzywilejowane osoby miały również większe prawdopodobieństwo wyzdrowienia z łagodnego zaburzenia poznawczego i powrotu do zdrowego mechanizmu poznawczego, przy czym osoby zamożne mają o 56 proc. wyższe prawdopodobieństwo, a osoby z wykształceniem wyższym lub pracujące w zawodzie fizycznym mają o 81 proc. wyższe prawdopodobieństwo poprawy, w porównaniu do osób biedniejszych i słabo wykształconych.

„To potencjalne wyzdrowienie jest kluczowe dla poprawy jakości życia w późniejszych latach i zmniejszenia długoterminowego obciążenia problemami poznawczymi systemów opieki zdrowotnej, rodzin i całego społeczeństwa. Nasze ustalenia podkreślają potencjalną moc ochronną stabilności finansowej oraz dostępu do zasobów poprawiających zdrowie mózgu i odporność poznawczą, co pokazuje znaczenie polityki społecznych, wspierającej dobre samopoczucie psychiczne i poznawcze we wszystkich grupach społecznych" mówią autorzy badań.