Definicja starości zmienia się wraz z... wiekiem respondentów

24-07-2009

W jakim wieku ludzie przestają się starzeć, a w istocie zaczynają być osobami starszymi? Kiedy zaczyna się starość? Okazuje się, że definicja bywa tu płynna, zależy przede wszystkim od wieku osoby, którą się pyta o wspomnianą kwestię.

Definicja starości zmienia się wraz z... wiekiem respondentów [© Rafa Irusta - Fotolia.com]

Kiedy badacze z Pew Research Center postawili pytanie o próg starości trzem tysiącom osób w wieku 18 - 65 lat, wyniki ujawniły pewną prawidłowość. Jak w przypadku wielu innych pytań, odpowiedzi zależały od tego, kto został zapytany...

Jak dowiadujemy się z raportu "Growing Old in America: Expectations vs. Reality", którego twórcy opierali się na wspomnianym badania, po uśrednieniu otrzymanych wyników, odpowiedź o próg starości brzmi następująco: wiek starszy zaczyna się od ukończenia 68 roku życia.

Warto jednak zaznaczyć, że np. respondenci w wieku poniżej 30 lat uważają, że starość zaczyna się w po sześćdziesiątce (to oczywiście uśredniony wynik). Co więcej, ponad połowa badanych z tej grupy lokuje wiek starszy już przed tym okresem życia.

Nie jest zaskakującym także odkrycie, że im starsi respondenci, tym więcej odpowiedzi przesuwających początek starości. Oto uśrednione wyniki: ankietowani z grupy 30 - 49 lat uważają, że starość zaczyna się w wieku 69 lat, osoby z grupy 50 - 64 lata za próg starości uznają 72 lata. Zdaniem tych zaś, którzy skończyli 65 lat, starość rozpoczyna się w wieku 74 lat.

Odpowiedzi na pytanie, kiedy zaczyna się starość, zależały także od płci respondentów. Kobiety były bardziej skłonne do przesuwania granicy jesieni życia niż mężczyźni. Panie wskazywały przeciętnie na siedemdziesiąty rok życia jako początek starości, panowie na sześćdziesiąty szósty.

Badanie pokazało także, iż większość ludzi uważa, że powyższe dane nie mają zastosowania w ich przypadku. Jedynie 21% respondentów z grupy 65-74 lata deklarowało, że czują się osobami starszymi. Nawet wśród tych, którzy mieli powyżej 75 lat, tylko 35% uznało, że się ludźmi starszymi.

Dlaczego tak się dzieje? Jednym z powodów niechęci przyznania, że należy się do osób starszych jest pejoratywne postrzeganie starości. W opinii wielu ludzi w każdym wieku lata sędziwe to czas nieprzyjemny, trudny i bolesny. Wyrazem przekonań tego rodzaju są m. in. liczne maksymy. Któż z nas nie słyszał, że „starość się Panu Bogu nie udała", „człowiek na starość dziecinnieje", czy też „każdy pragnie żyć długo, ale nikt nie chciałby starości".

Próby zmiany poglądów na starość wydają się nieśmiałe, z rzadka organizowane są akcje popularyzujące pozytywne aspekty jesieni życia, bądź debaty na temat wartości wieku dojrzałego. A że temat od dawna zaprząta umysły ludzi, świadczą choćby wypowiedzi o starości Platona czy Sofoklesa. Ważnym głosem w dyskusji jest tu również De senectute („O starości") Cycerona. W zakończeniu tego pokrzepiającego tekstu filozof pisze: levis est senectus, nec solum non molesta sed etiam iucunda („łagodna jest starość, nie tylko nie jest uciążliwa, ale wręcz przyjemna"). Dla starzejących się społeczeństwo słowa te mogłyby stać się głównym hasłem...

Joanna Papiernik / Senior.pl

Zgłoś błąd lub uwagę do artykułu

Tagi: starość, starzenie się, platon, sofokles, cyceron

Zastrzeżenia odpowiedzialności

Podziel się:

Wersja do druku Dodaj link na swojej stronie Kanał RSS

Zobacz także

Skomentuj artykuł:

Komentarze mogą dodawać wyłącznie osoby zalogowane.
Jesteś niezalogowany: zaloguj się / zarejestruj się

Komentarze

14:52:17, 04-08-2009 kama5

które dorzucam do tej oceny czy definicji starości.Ja uwazam , że wiek nie stanowi o tym czy jestesmy starzy , ale nasze wnetrze.Jezeli jest się zadowolonym z życia i nic nas nie przygniata ani fizycznie ani psychicznie , to chce się żyć i wtedy nie myśli się o latach.Mówię tu o sobie.Dotąd wszystko ukladało się pomyślnie, a że genetycznie jestem obdarzona wygladem o 15 lat młodszym niż moj wiek metrykalny,miło było słyszeć komplementy i ździwienie , że to dziecko to nie mój syn , a wnuk.
Teraz los trochę się odwrócił, przyszła choroba ( mąż ) i od razu poczułam ciężar wieku mimo braku pomarszczonej twarzy.
... zobacz więcej
15:00:02, 04-08-2009 sarna2

"Stary człowiek i morze" a może tak: stary człowiek i może...
Może wszystko, komputer, rower, bieg, pływalnia więc tylko w dowodzie jakieś śmieszne daty....
18:24:50, 04-08-2009 waclaw46

Nie wierzę w żadne rozwiązanie sensowne przez naszych parlamentarzystów.Z pustego to nawet Salomon nie naleje, do tematu podchodziłem dwa razy raz 15 lat temu biznesowo bo chciałem na seniorach zarobić a jeden ze spólników pracował w takim domu seniora w Szwecji w latach 80 a była okazja przejęcia już na początku 90 roku hotelu robotniczego.Biznes plan nie umożliwiał spłaty w rozsądnym okresie włożonego kapitału.Jeden ze spólników się uparł zrealizował pomysł ale gdy senior zaczyna za bardzo chorować podrzuca rodzinie.Czym osoba starsza tym większe koszty.Kierownikiem jest młody człowiek,tylko młodzi podchodzą do starości inaczej.Problemem są koszty i niskie emerytury.Jeżeli zysk jest mniejszy od tego co może się otrzymać w banku to po co coś robić .Na Florydzie są domu do kupna ,sprzedając w Warszawie mieszkanie jest się w stanie kupić coś dla siebie .Drugi raz gdy osoba bliska chciała się przenieść do domu senior:,starzeje się ktoś musi się nią opiekować ,nie będzie ciężarem itd.Robiłem rozeznanie przy 4000,00 miesięcznie to przez 10 lat około 500 ooo,oo zł.Mówimy o domach w których można spędzić końcówkę życia a nie byle jakich.Rozwiązanie tego problemu to dwa mieszkania połączone razem każde z osobnym wyjściem , gdy się pokłócą każdy w swoim.Wzajemnie też mogą sobie pomóc.Na razie ten układ funkcjonuje.Na naszym portalu czytałem że senior oferował wspólne zamieszkanie.Seniorzy też mają dobre pomysły.
... zobacz więcej
21:31:37, 04-08-2009 SKrystyna

Cytat:
waclaw46
Nie wierzę w żadne rozwiązanie sensowne przez naszych parlamentarzystów.

...do tematu podchodziłem dwa razy raz 15 lat temu biznesowo. Biznes plan nie umożliwiał spłaty w rozsądnym okresie włożonego kapitału. Problemem są koszty i niskie emerytury. Jeżeli zysk jest mniejszy od tego co może się otrzymać w banku to po co coś robić.

Rozwiązanie tego problemu to dwa mieszkania połączone razem każde z osobnym wyjściem, gdy się pokłócą każdy w swoim. Wzajemnie też mogą sobie pomóc. Na razie ten układ funkcjonuje. Na naszym portalu czytałem że senior oferował wspólne zamieszkanie. Seniorzy też mają dobre pomysły.

Dotychczasowa mała aktywność Sejmu w rozwiązywaniu problemów seniorów powoduje, że wątpimy w rozsądne rozwiązania systemowe. Ja myślę, że mały jest nacisk społeczny na ustawodawcę aby zajął się stworzeniem systemu opieki nad ludźmi starszymi. Są także realia, czyli ograniczone środki budżetu państwa i niskie emwrytury. Domy Opieki na wysokim poziomie mogą być organizowane przez prywatnych przedsiębiorców i na taką opiekę będzie stać niewiele osób.

W tej sytuacji cenne są pomysły seniorów na organizowanie opieki nad ludźmi starszymi np:

< w ramach wzajemnej pomocy seniorów, o czym pisze Wacław46. Wspólne zamieszkanie seniorów, połączenie emerytur na pokrycie kosztów życia może być jakimś wyjściem. Zastanówmy się co należałoby prawnie uregulować aby tej sprawie pomóc?;

< pomocy sąsiedzkiej w opiece nad ludźmi starszymi. Może opiekę nad jednym - kilkoma seniorami mogłaby sprawować osoba mieszkająca w sąsiedztwie, dysponująca wolnym czasem. Moglibyśmy postulować aby pracę tę uznać takiej osobie jako pracę zawodową, zaliczaną do lat pracy branych do obliczenia emerytury. Pieniądze za pracę osoba ta otrzymywałaby od seniorów i z tych środków opłacałaby składkę ZUS. W zależności od ilości podopiecznych możnaby ustalać: etat, 1/2 etatu, 1/4 etatu, a w zależności od wymiaru czasu pracy możnaby ustalić ryczałtową składkę ZUS. Możnaby również ustalić zakres obowiązków takiej opiekunki i wielkość opłaty przez seniorów (przynajmniej kwoty orientacyjne od - do). Ilość podopiecznych, obowiązki opiekunki i opłaty podopiecznych można opracować w różnych wariantach w zależności od stanu zdrowia podopiecznych.
Podyskutujmy nad tą propozycją!;

< jak zagospodarować czas wolny seniorów w miejscu ich zamieszkania. Zaproponujmy co chcielibyśmy robić, aby nasze życie stało się ciekawsze!?;

< itd. itp. Każda propozycja będzie cenna i może przyczynić się do poprawy warunków i bezpieczeństwa naszego życia w nieco późniejszym wieku.
... zobacz więcej
10:55:21, 05-08-2009 dziwna07

Zawsze żałuję, że u nas nie ma tradycji pensjonatów, ale takich w jakim mieszkał Sherlok Holmes: Dla osób w podeszłym wieku, mogłoby to być dobrym rozwiązaniem. Ktoś, kto odpłatnie prowadzi gospodarstwo kilku samodzielnych osób. Wyobrażam sobie to w formie „Rodzinnego Domu Seniora” . I tu niewątpliwie przydałaby się jakaś forma promocji ze strony Państwa. Niektóre rozwiązania można by np. „przyswoić” z R. D. Dziecka.
Właściwie, od wielu lat jest to moje marzenie z cyklu „kiedy trafię kumulację” – wyobrażam sobie tak do dziesięciu osób, które wiek burzy i naporu mają już za sobą, ale które nie chcą się zamykać za murami sformalizowanej instytucji, równocześnie codzienność wraz z psującymi się spłuczkami nieco je już męczy. Tacy ludzie, dawali by sobie nawzajem wsparcie i towarzystwo no i nawet przy skromnych dochodach, w grupie łatwiej. Cóż… fortuny, na prowadzeniu takiego Domu zbić by się raczej nie dało, ale przy pewnej życzliwości ze strony Państwa mogłoby stanowić alternatywę dla przepełnionych i drogich „Fabryk”.
... zobacz więcej
13:38:17, 05-08-2009 Lila

Chyba takim pensjonatem jest Skolimów.
Atmosfera super, ponoć.
Ale i aktorzy, to ludzie nie tracący - na ogół - sprawności umysłowej.
14:13:39, 05-08-2009 SKrystyna

Cytat:
Lila
Chyba takim pensjonatem jest Skolimów.
Atmosfera super, ponoć.
Ale i aktorzy, to ludzie nie tracący - na ogół - sprawności umysłowej.

Ja zastanawiam się nad zainicjowaniem organizowania takich pensjonatów zarówno z całorocznym pobytem tak jak w Skolimowie ale również dziennych pensjonatów (możemy to nazwać np, Salonem Seniorów, gdzie sprawni seniorzy kilka razy w tygodniu albo codziennie będą przebywali i będą realizowali swoje zainteresowania. W Salonie Seniora byłoby wyżywienie, pielęgniarka pilnująca przyjmowania leków, osoby prowadzące dyskusje i zajęcia merytoryczne, rekreacja, a nocleg we własnym domu (mieszkaniu). Można również zapewnić seniorom dowożenie i odwożenie z zajęć do miejsca zamieszkania. Salony Seniora mogłyby być organizowane z przeróżną tematyką począwszy od sztuk pieknych, pamiętnikarstwa, pisania pod kierownictwem naukowym prac na różne tematy z możliwością publikowania, rękodzieło, fotografia, ekologia, itp. Mogłoby to być rozwinięcie Uniwersytetów Trzeciego Wieku. Za pobyt w Salonie senior płaciłby z własnych środków. Może udałoby się pozyskać współorganizatorów i sponsorów do finansowania takiej akywnej i pożytecznej opieki.
... zobacz więcej
14:16:39, 05-08-2009 Lila

Krystyno, pomysł super!!
Coś w rodzaju przedszkola.
Sama zapisałabym się biegiem....za jakiś czas, oczywiście.
14:32:35, 05-08-2009 Alsko

Cytat:
Ja zastanawiam się nad zainicjowaniem organizowania takich pensjonatów zarówno z całorocznym pobytem tak jak w Skolimowie ale również dziennych pensjonatów (możemy to nazwać np, Salonem Seniorów, gdzie sprawni seniorzy kilka razy w tygodniu albo codziennie będą przebywali i będą realizowali swoje zainteresowania.
Krysiu, przecież Ty mówisz o czymś, co istnieje jako dzienne domy pobytu.
Mnie się to źle kojarzy. Z przechowalnią.
http://www.google.com/search?ie=UTF-8&oe=UTF-8&sourceid=navclient&gfns=1&q=dzienne+domy+pobytu+ senior%C3%B3w
... zobacz więcej
14:33:07, 05-08-2009 SKrystyna

Cytat:
Lila
Krystyno, pomysł super!!
Coś w rodzaju przedszkola.
Sama zapisałabym się biegiem....za jakiś czas, oczywiście.

Właśnie byłoby to coś takiego! Ale może to nazwiemy "Poszkole"???

Strony : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 nastepna »

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Senior.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Komentarze niezgodne z prawem i Regulaminem serwisu będą usuwane.